BRACTWO ŚWIĘTEGO JÓZEFA W KLIMONTOWIE

Od początku chrześcijaństwa w Polsce - kult św. Józefa zajmował wyjątkowe miejsce. Świadczą o tym liczne pomniki literatury teologicznej i pobożnościowej. Od XVII wieku w parafii klimontowskiej dostrzega się zapotrzebowanie na ten kult w formie nadawania na chrzcie świętym imienia "Józef", "Józefa" synom i córkom w rodzinach mieszczańskich i rzemieślniczych.

Wiek XVII - XVIII nie był łatwy dla parafii. Podczas "potopu szwedzkiego" miasteczko zostało obrabowane i spalone. W 1663 roku morowe powietrze wyniszczyło ludność; z 530 mieszkańców pozostało tylko 33 osoby. W 1733 roku rzeka Koprzywianka zalała część miasta, okoliczne pola. Trzykrotny nawrót cholery znaczną liczbę mieszkańców "rzucił do grobu", a dwukrotny pomór bydła i słabe urodzaje przyczyniły się do zubożenia miasta. W takich sytuacjach parafianie uciekali się o pomoc do Boga poprzez wypróbowanych pośredników. Zwracali się, więc do Świętego Józefa, o którego wszechmocnym wstawiennictwie słyszano z ambony, z modlitw zanoszonych w Kościele w paraliturgicznych nabożeństwach. Na wiele lat, zanim założono Bractwo Świętego Józefa, wierni podążali do kościoła w każdą środę i przed Mszą Świętą śpiewano godzinki, odmawiano różaniec, koronkę oraz inne modlitwy ku czci Świętego Józefa. Rozwój kultu świętego Józefa osiągnął swój szczyt w XVII i XVIII wieku. Poświęcano mu kościoły, ołtarze, obrazy i figury. Powstawały coraz to nowe nabożeństwa takie jak: nowenna, godzinki nieustającej czci, litania i pieśni.

Wraz z rozwojem Bractwa Świętego Józefa w całym powszechnym Kościele zaczęto czynić starania, aby powstało ono także w parafii Klimontów i w 1706 roku, kiedy ksiądz Andrzej Błażejowski był proboszczem zostało zatwierdzone bullą papieża Klemensa XI. Miało ono na celu naśladowanie męstwa, wiary i cnót Świętego, rozszerzenia jego czci i sławy, uproszenia sobie szczęśliwej godziny śmierci oraz otrzymania łask, o które prosić będą wierni Boga za pośrednictwem Świętego Józefa.

Pierwsze rejestry członków w naszej parafii pochodzą z 1719 roku i co roku w zastępy Bractwa byli przyjmowani nowi wyznawcy kultu józefowego. Do roku 1937 zostało zapisanych 9356 osób; rocznie wpisywało się około 43 osoby. Papież Klemens XI dnia 10 marca 1706 roku w swoim «Breve» napisał: " ... zawiadomieni zostaliśmy, że w kościele kolegiackim świętego Józefa mieście Klimontowie diecezji krakowskiej w Polsce (...) Bractwo Świętego Józefa zaprowadza się, którego bracia i - siostry jak najwięcej dzieł pobożności i - miłości bliźniego wykonać zwykli (...). W godzinę śmierci, gdy z prawdziwą skruchą wyspowiadają się, Najświętszy Sakrament przyjmą (...) odpustu zupełnego udzielimy ...". Na zakończenie «Breve» Klemens XI pisze: "Niniejsze nasze pozwolenie łask i - dobrodziejstw ma mieć moc na wieczne czasy". W 1789 roku zapisywanie do Bractwa całkowicie ustało. Dopiero ks. Stanisław Jastrzębski opracował księgę, uporządkował i wpisywał członków do tego Bractwa. Analizując zapis członków Książki Bractwa na przestrzeni lat 1719 - 1938 należy stwierdzić, iż najwięcej członków zapisało się do Bractwa w latach duszpasterzowania ks. Wojciecha Radoszewskiego (1776-1796). Był to zapewne jego osobisty sukces i ogrom pracy włożonej w odnowę duchową i życie parafian.
Choć od wielu lat nie wpisuje się nowych członków do Księgi Bractwa, to jednak kult, miłość i cześć do Świętego Józefa w naszej parafii trwa.

Dziękujemy Ci Święty Józefie za opiekę nad naszą parafią klimontowską i prosimy o Twoje potężne wstawiennictwo przed Tronem Bożym na dalsze lata i wieki dla wszystkich, którzy będą należeć do tej rodziny parafialnej.

CELEM BRACTWA BYŁO:

  • Aby nabożeństwo, miłość, cześć i sława Świętego Józefa rozszerzała się
  • Dla otrzymania szczęśliwej godziny śmierci
  • Abyśmy przez Jego ojcowskie prośby u Jezusa, którego był opiekunem na tej ziemi o cokolwiek prosić będziemy otrzymali

OBOWIAZKI BRACI I SIÓSTR BRACTWA ŚWIĘTEGO JÓZEFA:

  • każdy, kto jest w Bractwie powinien w dzień uroczysty
  • 19 marca każdego roku spowiadać się i Komunię Świętą przyjmować oraz zmówić koronkę o Świętym Józefie
  • jednać skłóconych, ludzi prowadzących życie bezbożne nawracać
  • wieść życie zgodne z przykazaniami boskimi
  • przyjmować do domu ubogich, pocieszać strapionych